ਪਰਛਾਵੇਂ
ਆਪਣੇ ਹੀ ਵਜੂਦ ਦੇ
ਨਾਲ-ਨਾਲ
ਤੁਰਦੇ ਪਰਛਾਂਵੇਂ
ਹਨੇਰਿਆਂ ਵਿੱਚ
ਸਾਥ ਛੱਡਣ ਲਈ
ਬਦਨਾਮ ਪਰਛਾਂਵੇ
ਪਰ
ਕੋਈ ਪਰਛਾਂਵਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਦੱਸੇ
ਕਿ
ਕੀ ਹਨੇਰੇ
ਪਰਛਾਵਿਆਂ ਦੀ
ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਨੇ??
ਕਿਸੇ ਵੀ ਅੱਧ-ਖਿੜੀ ਕੋਂਪਲ ਵਾਂਗ ਨੇ ਮੇਰੀਆਂ ਇਹ ਰਚਨਾਵਾਂ| ਆਸ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਆਪ ਸਭ ਦਾ ਪਿਆਰ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਖਿੜਨਾ ਸਿਖਾਵੇਗਾ | ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਪਈ ਤ੍ਰੇਲ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾ ਵਾਂਗ ਆਪਣਾ ਨਿਰਮਲ ਪਿਆਰ ਦਿੰਦੇ ਰਿਹਨਾ | ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਬੇਸ਼ - ਕੀਮਤੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸੁਝਾਵਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ.....ਰੇਨੂ ਨਈਅਰ
ਪਰਛਾਵੇਂ
ਆਪਣੇ ਹੀ ਵਜੂਦ ਦੇ
ਨਾਲ-ਨਾਲ
ਤੁਰਦੇ ਪਰਛਾਂਵੇਂ
ਹਨੇਰਿਆਂ ਵਿੱਚ
ਸਾਥ ਛੱਡਣ ਲਈ
ਬਦਨਾਮ ਪਰਛਾਂਵੇ
ਪਰ
ਕੋਈ ਪਰਛਾਂਵਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਦੱਸੇ
ਕਿ
ਕੀ ਹਨੇਰੇ
ਪਰਛਾਵਿਆਂ ਦੀ
ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਨੇ??
ਇੱਕ ਰਾਤ ਸੀ ਸਿਆਹੀ
ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਕਰਦਿਆਂ ਵਾਹੀ
ਸੀ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਲੱਗਿਆ
ਸੰਸਾਰ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ
ਕੰਡਿਆਂ ਨਾ' ਪਿਆਰ ਪਾਇਆ
ਹਰ ਚੋਭ ਨੂੰ ਹੰਡਾਇਆ
ਬੜਾ ਹੀ ਖੂਬਸੂਰਤ
ਸੰਸਾਰ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ
ਕੰਡੇ ਰਹੇ ਵਿਚਾਰੇ
ਫੁੱਲ ਹੀ ਨੇ ਸਭ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ
ਹੈ ਕੌਣ ਏਸ ਜਗ ਤੇ
ਦਿਲਦਾਰ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ
ਫੁੱਲ ਸੀ ਸਦਾ ਪਰਾਏ
ਹਿੱਸੇ 'ਚ ਕੰਡੇ ਆਏ
ਖੁਦ ਨੂੰ ਹੀ ਮੈਂ ਬਣਾਇਆ
ਹਕ਼ਦਾਰ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ
ਪੋਟੇ ਚੋਂ ਖੂਨ ਸਿੰਮਦਾ
ਮਿੱਟੀ 'ਚ ਰਿਹਾ ਰਮਦਾ
ਔਖਾ ਬੜਾ ਨਿਭਾਨਾ
ਮੋਹ-ਪਿਆਰ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ
ਕੰਡੇ 'ਚ ਜੋ ਸਬਰ ਹੈ
ਉਹੀ ਜੀਣ ਦਾ ਹੁਨਰ ਹੈ
ਕੰਡੇ ਨੇ ਯਾਰ ਮੇਰੇ
ਮੈਂ ਯਾਰ ਕੰਡਿਆ ਦਾ