ਸੂਤਰਧਾਰ

ਸੂਤਰਧਾਰ …..
ਇਕ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਰਚਨਾਕਾਰ
ਇਕ ਪਟਕਥਾ ਅਧੀਨ
ਹਰ ਪਾਤਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਥਾਂ ਦਿਵਾਓਂਦਾ ਹੋਇਆ
ਹਰ ਪਾਤਰ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੋਇਆ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਤਕ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ..

ਕਈ ਵਾਰ ਪਾਤਰ
ਆਪਣੇ ਕਿਰਦਾਰ ਤੋਂ ਨਾਖੁਸ਼ ਹੋਏ..
ਪਟਕਥਾ ਦੇ ਬਾਗੀ ਵੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ..
ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਸੂਤਰਧਾਰ
ਆਪਣਾ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਓਂਦਾ ਹੋਇਆ
ਹਰ ਪਾਤਰ ਨੂੰ ਇਕੋ ਸੂਤਰ ਦੇ ਨਾਲ
ਜੋੜੀ ਰਖਣ ਦੀ ਅਨਥੱਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ..

ਸੂਤਰਧਾਰ….
ਤਾਂ 'ਓਹ ਪਰਮਾਤਮਾ' ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਉਪਰ ਬੈਠਾ ,
ਖੂਨ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ
ਜਿੰਦਗੀ ਚ' ਕਈ ਪਾਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ
ਇੰਜ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਪਟਕਥਾ ਵੀ ਅੰਜਾਮ ਤਕ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਬਾਗੀ ਤਾ ‘ਉਸ ਦੀ’ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਪਾਤਰ ਵੀ ਬਣਦੇ ਨੇ
ਜਿਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ‘ਉਸ ਸੂਤਰਧਾਰ’ ਦੇ
ਜੋੜੇ ਹੋਏ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ,
ਪਰ ਸੂਤਰ ਦੇ ਰੰਗ ਜਿਵੇ ਫਿੱਕੇ ਪੈਣ ਤੇ
ਕਪੜੇ ਬਦਰੰਗ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਓਵ ਹੀ ‘ਊਸ਼ ਸੂਤਰਧਾਰ’ ਦੇ
ਜੋੜੇ ਹੋਏ ਰਿਸ਼ਤੇ ਜਦ ਫਿੱਕੇ ਪੈ ਜਾਣ
ਤਾਂ ਉਸ ਬਾਗੀ ਹੋਏ ਪਾਤਰ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵੀ
ਬਦਰੰਗ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ………

ਹਾਦਸੇ

ਜੀਓਂਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹਾਦਸਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ,

ਰੋਜ ਇਕ ਨਵੇ ਹਾਦਸੇ ਨਾਲ ਰੂਬਰੂ ਹੋ ਕੇ

ਚਲ ਪੈਂਦੇ ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਰਾਹੀ

ਓਹ ਹਾਦਸੇ ਅਖਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ

ਜਿਹਨ ਚੋ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ

ਕਿ ਓਹ੍ਨਾ ਹਾਦਸਿਆਂ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਆਪ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ,

ਮੈ ਕਈ ਵਾਰ ਉਸ ਇਨ੍ਸਾਨ ਦੀ ਥਾਂ

ਖੁਦ ਨੂ ਓਥੇ ਰਖ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਹੈ,

ਪਰ...ਰੂਹ ਕੰਬ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,

ਕਈ ਵਾਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾ ਹੀ

ਮੈ ਖੁਦ ਓਥੇ ਮੋਜੂਦ ਹੋ ਘਾਇਲ ਹੁੰਦੀ ਹਾਂ .......

ਰੋਜ ਹਾਦਸੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਓਹ ਕੀ ਹੈ

ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਇੰਨੇ ਹਾਦਸਿਆਂ ਦੇ ਬਾਦ ਵੀ

ਟੁੱਟਣ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ……..

ਮਾਣ

ਸ਼ੋਹਰਤ ਦੀ ਬੁਲੰਦੀ ਦਾ

ਜ਼ਮੀਨਾ ਦੀ ਵੰਡੀ ਦਾ

ਸਭ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਨਾਰ ਦਾ

ਲੇਟੇਸ੍ਟ ਮਾਡਲ ਕਾਰ ਦਾ

ਆਓਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਸਾਹਾਂ ਦਾ

ਵੱਡੇ ਵੀਰ ਭਰਾਵਾਂ ਦਾ

ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੇ ਨੋਟਾਂ ਦਾ

ਜਿੱਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਵੋਟਾਂ ਦਾ

ਸ਼ਿਖਰਾਂ ਤੇ ਚੜ੍ਹੇਂਗਾ ਤੂੰ, ,

ਕਿੰਨਾ ਮਾਣ ਕਰੇਂਗਾ ਤੂੰ

ਬੁਲੰਦੀ ਤੋਂ ਬਾਦ ਢਲਾਨ ਹੈ

ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਬਾਦ ਜਿਵੇ ਸ਼ਾਮ ਹੈ

ਹੰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਤੋਂ ਬਾਦ

ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਗਲ ਬਾਤ ਤੋਂ ਬਾਦ

ਸੁਰਖ਼ ਸਵੇਰ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪ੍ਰਭਾਤ ਹੈ

ਇਕ ਨਵੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੈ