Sunday, May 31, 2009

ਹੈ ਤੇ ਸੀ ਦਾ ਫਰਕ .......


ਹਨੇਰੀ

ਜੱਦ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ

ਪੱਤੇ ਝੜ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਹਨੇਰੀਆਂ 'ਚ

ਕਈ ਰਿਸ਼ਤੇ ਝੜ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਨਿਯਮ ਹੁੰਦਾ ਹੋਣਾ

ਕੁਦਰਤ ਦਾ

'ਹੈ' ਨੂੰ 'ਸੀ' ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਹੁੰਦੇ

ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਹੀ ਲਗਦੀ

'ਹੈ' ਨੂੰ 'ਹੈ' ਰੱਖਣ ਵਿਚ

ਲਗਦਾ ਹੈ

ਸਿਰ੍ਫ ਮੋਹ!!

ਤੇਰੇ ਖਤ

ਤੇਰੇ ਖਤ
ਅੱਜ ਵੀ ਸਾਂਭ ਰੱਖੇ ਨੇ
ਚਾਹੁੰਦੀ ਤਾ ਜਲਾ ਦਿੰਦੀ
ਜਾਂ ਵਹਾ ਦਿੰਦੀ
ਉਂਝ ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਹੈ
ਕਿ ਭਵਿੱਖ
ਕਾਰ ਦੇ ਫ੍ਰਂਟ ਵਿਯੂ ਮਿਰਰ ਵਾਂਗ ਹੈ
ਜਿਸ ਤੇ ਹੀ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ
ਤੇ ਅਤੀਤ
ਬੈਕ ਵਿਯੂ ਮਿਰਰ ਵਾਂਗ
ਜਿਸ ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰਖਨੀ ਵੀ ਜਰੂਰੀ ਹੈ
ਇਹ ਤੇਰੇ ਖਤ
ਬੈਕ ਵਿਯੂ ਮਿਰਰ ਉੱਤੇ ਨਿਗਾਹ ਰਖਦਿਆਂ
ਮੈਨੂੰ ਫ੍ਰਂਟ ਵਿਯੂ ਮਿਰਰ ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੋਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਦੇ ਨੇ
ਆਪਣੇ ਮਕਸਦ ਨੂੰ ਸੇਧ ਦੇਣ ਖਾਤਿਰ
ਤੇਰੇ ਇਹ ਖਤ
ਸਾਂਭ ਰੱਖੇ ਨੇ
ਅੱਜ ਵੀ!!!

ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਵਣਜ

ਨੈਣਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵਗਦਾ ਹੰਜੂ
ਮੇਰੇ ਸਾਹਵੇਂ ਆ ਖਲੋਇਆ
ਪੁੱਛਦਾ ਨੈਣਾਂ ਦੀ ਵਣਜਾਂ ਚੋਂ
ਕੀ ਪਾਇਆ ਤੇ ਕੀ ਤੂੰ ਖੋਇਆ

ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਨੇ ਵਣਜ ਕਸੂਤੇ
ਲੁੱਟ ਜੇ ਬੰਦਾ ਸੁੱਤੇ ਸੁੱਤੇ
ਜਾਂ ਤਾਂ ਨੈਣੀਂ ਨਿੰਦਰ ਨਾਹੀਂ
ਜਾਂ ਨਿੰਦਾਂ ਚੋਂ ਖਾਬ ਵੀ ਮੋਇਆ

ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਇਹ ਵਣਜ ਨਿਰਾਲੇ
ਜੋ ਵੀ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪਾਲੇ
ਦਿਨੇ ਤਪੇ ਉਹ ਸੂਰਜ ਵਾਂਗੂ
ਰਾਤੀਂ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੋਇਆ

ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਇਹ ਵਣਜ ਅਨੋਖੇ
ਪੀੜਾਂ ਡਾਹਡੀਆਂ ਦੁਖ ਵੀ ਚੋਖ਼ੇ
ਇਹਨਾਂ ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਵਿਚੋ ਤਰ ਕੇ
ਅੱਜ ਤਾਈਂ ਕੋਈ ਪਾਰ ਨਾ ਹੋਇਆ

ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਇਹ ਖੇਡ ਅਜੀਬ
ਅਖੋਂ ਦੂਰ ਜੋ ਦਿਲੋਂ ਕਰੀਬ
ਨੈਣਾਂ ਥਾਨੀ ਦਿਲ 'ਚ ਉਤਰਿਆ
ਹੰਜੂ ਬਣ ਉਹ ਵਾਪਿਸ ਹੋਇਆ

ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਚੰਦਰਿਆ
ਰੋਜ ਇੰਜ ਤੂੰ ਆਇਆ ਨਾ ਕਰ
ਆਪਣੇ ਨੈਣਾਂ ਨੂੰ ਸੁੰਞੇ ਕਰ
ਜਾ ਪਲਕਾਂ ਦਾ ਬੂਹਾ ਢੋਇਆ.....

ਅਹਿਸਾਸ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ

ਕਲ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਫਿਸ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵੀਰ ਦਾ ਫੋਨੇ ਆਇਆ. ਸੁਨੇਹਾ ਸੀ ਕਿ ਦੂਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਮਾਮੀ ਜੀ ਪੂਰੇ ਹੋ ਗਏ. "ਦੂਰ ਦੇ" ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਕਿ ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮਿਲਨਾ -ਜੁਲਨਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਖਤਮ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਜੋ ਅਹਿਸਾਸ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮੈਂ ਨਿਭਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹਨਾ ਨਾਲ, ਉਸ ਨੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਗਿੱਲੀਆਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ.. ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਉਹਨਾ ਦੇ ਘਰ ਫੋਨ ਕਰ ਕੇ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਓਥੇ ਹੋਣ ਦੀ ਖਾਨਪੂਰਤੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਰਾਤ ਸੋਚਦੀ ਰਹੀ ਕਿ ਉਠਾਲਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੇ ਦਿਨ ਦਾ ਬਣੇਗਾ.ਜੇ ਛੁੱਟੀ ਵਾਲਾ ਦਿਨ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਜਾ ਆਵਾਂਗੀ ਨਹੀ ਤਾ ਫਿਰ ਫੋਨ ਹੀ ਕਰ ਦਿਆਂਗੀ.

ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਹੀ ਰੋਜਮਰਾ ਦੇ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਸੀ. ਖਾਨਾ ਬਣਾਨਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਆਟਾ ਗੁੰਨਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ . ਆਟਾ ਗੁੰਨਦਿਆਂ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਜੋ ਮਾਮੀ ਜੀ ਕੱਲ ਪੂਰੇ ਹੋਏ, ਮੈਨੂੰ ਆਟਾ ਗੁੰਨਨਾ ਉਹਨਾ ਨੇ ਹੀ ਸਿਖਾਇਆ ਸੀ..... ਫਿਰ ਹੋਰ ਵੀ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਸਿਲਸਿਲੇ ਤੁਰ ਪਏ..ਐਨੇ ਨੂੰ ਸ੍ਕੂਲ ਬੱਸ ਦੇ ਹੋਰਾਂ ਨੇ ਵਾਪਿਸ ਅੱਜ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੱਤਾ. ਹੁਣ ਫਿਰ ਆਫਿਸ ਵਿਚ ਹੀ ਹਾਂ.. ਅਤੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹਾਂ ਕਿ ਏ.ਸੀ. ਆਫੀਸਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਜਿਵੇਂ ਧੁੱਪ ਛਾਂਹ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ, ਉਵੇਂ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚੋਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਵੀ ਮੁੱਕਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ